Oud Nieuws
SOMS EEN PRACHTIG STEL
OUD NIEUWS
Hans Sikkema en Tammo Broekema
En met dozen, staal, modelletjes en herinneringen die worden versleept, komt er ook ruimte voor reflectie. Want als je omgeving verandert, verandert vaak meer dan alleen het adres. Dit is dan ook niet zelden gespreksstof tijdens de autoritt en naar beurzen. Het zette ons aan het denken over verandering in bredere zin: hoe dorpsranden verdwijnen in nieuwbouwwijken, hoe schaalmodellen steeds vaker digitaal worden aangekondigd in plaats van op beurzen, hoe verzamelaars vergrijzen (denk Spalding, Dyersville). Hoe beurzen minder druk bezocht worden dan vroeger, en andere juist weer druk bezocht... en hoe klassieke – lees oude of zeldzame – modellen plaats lijken te maken voor high-end die-cast- en resin-miniaturen.
En toch: tussen al die veranderingen zijn er ook constanten. Een daarvan is onze blijvende fascinatie voor het oude spul, en het feit dat af en toe nog altijd iets opduikt. Twee stuks breekbaar oranje plastic zelfs! Bij een onbekend klein Frans veilinghuis dook een Sevita Someca SOM 35 op! Hopen op een koopje was er niet bij, want hoe klein het veilinghuis ook was, de animo voor de kavel was groot. Even slikken voor Hans, maar uiteindelijk was hij de gelukkige winnaar.
Niet lang daarna volgde een hoogst uitzonderlijke e-mail van het veilinghuis: de oorspronkelijke eigenaren van de SOM 35 hadden ook nog een SOM 40 staan! Of de koper van de 35 ook geïnteresseerd was in dit model voor dezelfde hamerprijs? Voor de familie lag afscheid nemen van deze bijzondere Franse modellen nogal gevoelig, bleek uit correspondentie met de veilingmeester. Ze zouden het een prettig idee vinden dat het duo bij elkaar zou blijven.
Hans hoefde er niet te lang over na te denken... na wat af- handelen en wachten – het was rond de feestdagen, en zulke tere kostbaarheden versturen in zo’n periode leek niemand een goed idee – stonden in het nieuwe jaar twee Sevita’s bij Hans thuis.
Verandering komt zelden in een keer, maar soms stapelt het zich op in korte tijd. De afgelopen periode stond voor uw schrijvers in het teken van verhuizen – letterlijk. Tammo verruilde zijn werkplaats in Veendam voor een nieuwe locatie. En bij Hans ging het dubbelop: verhuizen met het gezin naar een nieuwe plek en Minitrac verhuisde mee.
De Sevita’s zijn extreem zeldzaam, waarschijnlijk in de eerste plaats omdat ze uiterst breekbaar zijn. Goede exemplaren zonder (herstel)schade zijn nauwelijks bekend. Dat de familie goed heeft gezorgd voor dit Franse erfgoed, straalt er vanaf. Zowel de SOM 35 als de 40 zijn in uitzonderlijke conditie, en allebei met doos. Het bijzondere aan de 35 is niet alleen dat er een doos bij is, maar dat er überhaupt eentje bestaat. Wij wisten het in elk geval niet. Zover bekend bestond de 35 alleen in bouwpakketvorm in twee variaties: een zakje met omvouw-kartonnetje en een kartonnen plaat met blister.
Het trio is nu compleet want ruim vijftien jaar eerder vond Hans al een SOM 20 op de beurs in Zwolle. ( Ja, toen kon je dit nog op beurzen vinden). Zie ook Agritoy van februari 2009.
Tien jaar daarna volgde trouwens nóg een SOM 20, op de beurs in Spalding. Zie voor dit verhaal Agritoy 1-2020. Verhuizen, veranderen, verslepen... het hoort er allemaal bij. Maar sommige dingen veranderen gelukkig niet. Zoals de op- winding van een onverwachte vondst, het plezier om met z’n drieën naar Spalding te gaan en in een oude verzameling te duiken, of de drang om er meteen een artikel over te schrijven. Dus ja, de wereld verandert. Maar gelukkig ligt er soms gewoon nog een Sevita in een doos op zolder te wachten.
1. De SOM 35 is als eerste verschalkt op een veiling
2. Het duo is na de feestdagen weer herenigd
3. Zowel de SOM 40 als het doosje zijn uitstekend bewaard gebleven
4. De oude eigenaren van de 35 boden ook hun SOM 40 aan omdat ze die twee graag bijeen zagen blijven
5. Van de 35 wist Hans niet eens dat er überhaupt een doosje had bestaan. Dus wel!
6. De zeldzame 35 van de andere kant gezien