30 Interview Eddy en Robin Verbuyst Op bezoek bij Eddy en Robin Verbuyst
Belofte maakt schuld. In dit geval is dat de belofte - vorig jaar gedaan in het februarinummer van Agritoy - om nog eens terug te gaan naar vader Eddy en zoon Robin Verbuyst in het Belgische dorp De Klinge. Dat ligt pal op de grens met Zeeuws-Vlaanderen.
tekst en foto’s: Jan van Zuilen
‘Het duizelde me’ is zo’n cliché dat ik liever niet gebruik. Toch werd ik vorig jaar echt even duizelig toen Robin me de verzameling landbouwminiaturen van hem en zijn vader liet zien. Zoveel modellen bij elkaar, dat had ik nog niet eerder gezien. Ik was toen bij Robin voor een artikel voor Agritoy over de schaalmodellen die hij onder de naam VKA-models uitgeeft in eigen beheer (zie Agritoy 01-24). Om dan en passant ook nog aandacht te besteden aan de eigen verzameling zou te veel van het goede worden. Vandaar de belofte om daar nog een keer apart voor terug te komen.
De verrassing is nu minder groot. Toch maakt de verzameling opnieuw een verpletterende indruk. Dat komt ook door de manier van presenteren. De verzameling staat in een speciaal gecreëerde ruimte achter de woning van Eddy, zonder ramen, met maar één deur en een laag plafond. De wanden vormen een aangesloten front van vitrines die alle bomvol staan met landbouwminiaturen in kleinere en grotere schalen. Het staat nu zelfs nog voller dan toen ik hier voor het eerst kwam. Dat klopt, zegt Eddy, ondertussen kwamen er weer heel wat modellen bij. Wel een paar honderd. “Het wordt hier nu inderdaad wel heel erg vol”, bevestigt Robin, “ik denk we toch maar eens moeten gaan nadenken over uitbreiding.”
Hoeveel miniaturen ze in totaal hebben? “Geen idee. Nee ik weet het echt niet. Als ik toch een schatting moet maken, dan denk ik dat het er wel eens zo’n tienduizend zouden kunnen zijn”, zegt Eddy. Het is het resultaat van vijftig jaar verzamelen. Want zo lang doet hij dat al. “Op mijn twaalfde ben ik ermee begonnen. Eigenlijk vanaf het moment dat ik te groot werd om met modeltrekkertjes te spelen. Die eerste jaren stelde het verzamelen nog niet zo veel voor, veel meer dan wat speelgoedtrekkers en werktuigen van Britains en Siku was er toen niet. Ik heb wel altijd verder gekeken dan alleen in speelgoedwinkels. Ik ben ook al heel lang lid van de L.C.N., en ging al naar de beurs toen die nog in Wageningen werd gehouden.”
Eddy kocht destijds al vrijwel alles wat hij tegenkwam, en dat doen ze nog steeds. Op een lage toonbank in het midden van de ruimte staan de laatste aanwinsten, sommige nog in de verpakking. Daaronder ook de twee Vicon persen die vorig jaar oktober tijdens de L.C.N.-beurs in Houten zijn uitgereikt als jubileummodel van het jaar 2024.
Veel van wat ze nu kopen, komt van het internet. Vrijwel allemaal modellen die andere verzamelaars ook kunnen kopen. De sport voor Eddy en Robin is vooral modellen verzamelen die anderen níet hebben. Nu eens vinden ze die op beurzen, dan weer krijgen ze die aangeboden vanuit hun uitgebreide netwerk. Verder kopen ze complete verzamelingen op, en daar zitten soms pareltjes uit het verleden bij. Wat ook scheelt, zegt Eddy, is dat hij een buitenlandse schoonzuster heeft. Nu is buitenlands in een dorp als De Klinge, op een steenworp afstand van de grens met Nederland, een betrekkelijk begrip. Maar het gaat hier om een schoonzuster uit Brazilië, en dat opent ook op miniatuurgebied een heel nieuwe wereld.
Daarnaast maken ze eigen modellen. De ene keer door een bestaand model aan te passen, de andere keer ontwerpen ze zelf een heel nieuw model. Daar is ook Robins eigen modellenmerk VKA models uit voortgekomen. Een van de modellen van VKA is de Ford 5095. Dat was een variant van de Ford 5000 met een zescilindermotor van 95 pk, in plaats van de viercilindermotor die de fabriek erin bouwde. Die Ford 5095 werd geleverd door de Belgische Ford dealer Willy Everard.
Een mooi staaltje zelfbouw is ook het eerste model dat Eddy uit de vitrine haalt om te laten zien aan de lezers van Agritoy. Het is een 1/32 model van een zelfrijdende spuit van het Belgische merk Delvano. Eddy maakte het met onderdelen van twee andere modellen, te weten een Challenger en een New Holland. Net zo veranderde Eddy een ander 1/32 model, een Case International combine van Replicagri, in een Deutz-Fahr combine. Het was een kwestie van een ander kleurtje geven en andere stickers plakken; in Frankrijk gebeurde dat bij de echte machines ook. Daar werden combines van Case International ook verkocht onder de naam en kleuren van Deutz-Fahr. Voor de stickers werkt hij altijd samen met Walkerparts. “Dankzij mensen zoals Henri kunnen we deze veranderingen realiseren”, benadrukt Eddy.
Hetzelfde deed Eddy met een suikerrietplukker van John Deere voor het oogsten van rietsuiker. Dat model (1/32 van ERTL) was groen natuurlijk. Door het geel te spuiten en er andere merkstickers op te plakken, veranderde Eddy de John Deere in een Cameco. Historisch verantwoord, want door de fabriek van Cameco over te nemen verschafte John Deere zich toegang tot de markt voor oogstmachines in de suikerrietteelt. Eddy heeft trouwens nog een tweede model van een suikerrietplukker van John Deere. Dat is er een op rupsbanden. Dat heeft hij origineel gelaten.
Wat Eddy en Robin ook graag in Agritoy willen laten zien, is een geschenkdoos uit vermoedelijk de jaren vijftig van de Franse speelgoedfabriek Jouef. Daarin plastic modellen van een oude Farmall trekker met werktuigen van IH. Pure vintage, nooit mee gespeeld, niet verkleurd en nog in de originele, kartonnen doos. Die doos zelf ziet er ook nog goed uit. Hoe ze hier aan gekomen zijn? Robin: “Dat houden we liever voor onszelf. Wij zeggen weleens ‘op de juiste tijd op de juiste plaats’. En natuurlijk moet je ook geluk hebben, maar dat is bij veel dingen zo. Dat houdt het verzamelen leuk.”
Foto’s en bijschriften:
1. Vader Eddy en zoon Robin Verbuyst hebben een indrukwekkende verzameling landbouwminiaturen
2. De oudere modellen van Britains hebben een aparte plek in de verzameling
3. Als Belgen zijn Eddy en Robin best trots op de combines van New Holland, deze hebben Belgische roots aangezien NH ooit maaidorserfabrikant Claeys overnam
4. Schaalmodellen van Fortschritt trekkers uit de tijd van de DDR. De fabriek bracht de modellen zelf in omloop.
5. Deze Deutz-Fahr combine was oorspronkelijk een Case International combine van Replicagri
6. Via Eddy’s Braziliaanse schoonzuster kwam dit oude model van een Argentijnse Fiat in de verzameling terecht
7. Zelfbouw van Eddy: een zelfrijdende spuit van het Belgische merk Delvano
8. Deutz-Fahr combine van Autocult
9. Deze drie schaalmodellen van Massey-Fergusons komen uit Zuid-Amerika
10. De Ford 9600 is van Robins eigen miniaturenmerk VKA, maar dan wel aangepast voor het rooien van suikerbieten met een tweefasensysteem van Gilles, van de bekende bouwer Pierre Duchene
11. Dit is bijna dezelfde suikerrietplukker van ERTL, maar dan op rupsbanden en in de originele uitvoering van John Deere
12. De Ford 5000 is een verbouwd 1/32 model van Universal Hobbies, de Cramer aardappelplanter is een model van Modèles MAP
13. De plastic Massey-Harris van Kakuro, wie heeft er niet mee in de zandbak gespeeld? In dit geval is dat een Zuid-Amerikaans kind geweest, want daar komt de trekker vandaan.
14. Vintage speelgoed van Jouef
15. Deze geschenkdoos van Jouef met boerderijspeelgoed van IH is een van de pareltjes uit de verzameling
16. Een zelfrijdende spuit van het Braziliaanse merk Stara. Het model zelf komt ook uit Zuid-Amerika.
17. Dit setje vond Robin in Spanje. Het is afkomstig van de Spaanse importeur van Minneapolis-Moline.
18. Deze schijveneg hoort er nog bij
19. Twee keer het 1/43 model van Yaxon van een Renault 145-14TX. De ‘vergulde’ Renault is zeer zeldzaam.
20. Een combine voor het oogsten van suikerriet. Het 1/32 model van ERTL is eigenlijk een John Deere, die Eddy overspoot in de kleuren van Cameco.
21. Het schap met de Nuffield en Marshall modellen met daarboven een deel van de collectie sleutelhangers van trekkermerken
22. Rondom vitrines van vloer tot plafond, allemaal bomvol miniaturen. En in het midden nog een lage vitrine die ook dient als werk- en toonbank.